Όταν επιβεβαιώθηκε η εθελοντική μου συμμετοχή στους Special Olympics σκέφτηκα οτι θα ήταν ωραίο να δημοσιεύω κάθε μέρα εικόνες, σκέψεις και γεγονότα από το φετινό Test Event. Την πρώτη ημέρα η ανακοίνωση των υπεύθυνων ήταν ξεκάθαρη: "Η συμμετοχή σας εδώ μπορεί να σας προκαλέσει δύο πόνους. Στα πόδια από την ορθοστασία και στα μάγουλα από τα πολλά χαμόγελα και γέλια". Αν και το θεώρησα λίγο ρομαντικό ήταν τελικά η αλήθεια...
Κάθε μέρα ήθελα να γράψω τόσα πολλά, αλλά οι δυνάμεις μου με πρόδιδαν. Τα συναισθήματα, τα χαμόγελα και οι αγκαλιές των αθλητών μου ξαναγέμιζαν τις μπαταρίες την επόμενη μέρα κι έτσι σήμερα που το πρόγραμμα Opening Eyes έχει ολοκληρωθεί νομίζω οτι μπορώ να γράψω για τις εμπειρίες που βιώσαμε όλοι όσοι συμμετείχαμε.
Όμως και σήμερα νιώθω εξαντλημένος... και μου λείπει ήδη η παρέα όλων των φίλων, των συναδέλφων, των αθλητών και των εθελοντών που ήταν στις εγκαταστάσεις... Θα ανατρέξω στα συναισθήματα μου, θα φορτώσω τις φωτογραφίες και θα επανέλθω σύντομα με μια νέα δημοσίευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου